- олоиш
- [آلايش]1. нопокӣ, олудагӣ2. фисқу фаҳш
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
вайрон — [ويران] 1. шикаста, табоҳ, аз кор баромада; хароб; муқоб. обод: роҳи вайрон, хонаи вайрон 2. ниг. вайрона 3. нодуруст, таҳрифшуда; ғалат, нуқсондор; забони вайрон забони носуфта ва олоишёфта; ҷумлаи вайрон ҷумлаи ғалат, ҷумлаи хилофи қоидаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қудсият — [قدسيت] а. кит. покӣ, покизагӣ, аз олоиш ва гуноҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лавс — [لوث] а. олоиш, олудагӣ (бо ягон чизи нопок) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
олудагӣ — [آلودگي] олоиш, оғуштагӣ ба нопокӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
полудан — [پالودن] 1. соф кардан, аз софӣ гузаронидан, аз олоиш покиза кардан 2. гудохтан, об карда тоза намудани зару нуқра ва ғ. 3. таровидан, рехтан 4. зоеъ гардидан, табоҳ шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тоза — I [تازه] 1. нав, ҷадид; муқоб. кӯҳна 2. покиза, пок, беолоиш; соф; тозаву тар, тару тоза нав, ботароват, сабзу хуррам; ҳавои тоза ҳавои бегарду ғубор, ҳавои соф; тоза кардан а) нав кардан; б) покиза кардан; тоза шудан а) нав шудан, таҷдид ёфтан;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шустан — [شستن] 1. пок ва тоза кардани чизе бо об 2. маҷ. пок кардани чизе аз олоиш: шустани доғ; шустани гуноҳ ◊ даст шустан аз коре, касе аз баҳри чизе гузаштан, аз чизе умеди худро кандан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ